مقدمه

پس از سپری ساختن 33 سال از روزهای نخستین و شکوهمند انقلاب اسلامی و طی شدن فراز و نشیب ها و افت و خیزهای فکری، سیاسی و تشکیلاتی، گفتمان انقلاب اسلامی ضمن به دست آوردن تجربیات ارزنده و بروز برخی نو آوری ها نه تنها استوار و پایدار باقی مانده است بلکه هر چه از عمر آن می گذرد پتانسیل های بالقوه آن بیشتر از قبل به فعلیت می رسد.
 
انتخابات 12 اسفند با مشارکت گسترده مردمی که به حق سیلی محکمی بر روی چهره کثیف استکبار بود روح تازه ای به این جریان دمیده و تابث کرد ملت ایران به آنچه که "جمهوری اسلامی ایران" نامیده می شود پایبند و معتقدند.
اما هفته گذشته فصل دیگری از پتانسیل های بالقوه نظام جمهوری اسلامی ایران به فعلیت رسید و جنبه دیگری از نظام مردم سالاری دینی را به منصه ظهور داد.
 
اما در رابطه با شکل سوال از رئیس جمهور:
 
"سوال از رئیس جمهور" به عنوان اوج آزادی بیان واقعی و نه نمایشی، رشد و تعالی توسعه سیاسی و مردم سالاری دینی، اثبات کارایی بالای قانون اساسی و بدون بن‌بست و نشان دهنده ظرفیت دیگری از نظام جمهوری اسلامی قابل تقدیر و تجلیل است.
 
آنچه که در چهارشنبه سوال از رئیس جمهور در رایطه با شکل مطرح است نمایش واقعی مهار قدرت در مردم سالاری دینی بود که در سایر کشورهای مدعی دموکراسی نه تنها دیده نشده بلکه بر فرض هم که باشد به جهت حکومت احزاب سیاسی محور و حکومت کارتل های اقتصادی جنبه نمایشی دارد.
 
"سوال از رئیس جمهور" البته وجه دیگری از توسعه و رشد و بالندگی سیاسی ملت ایران بود به نحوی که بیان شدیدترین انتقادها علیه مسئول اول اجرایی کشور می‌توانست در هر کشور دیگری حتی در کشورهای داعیه دار دموکراسی، اصل آن نظام را با چالش های جدی مواجه سازد.
 
اما در رابطه با محتوای سوال از رئیس جمهور: سخنان رئیس جمهور و عملکرد نمایندگان
 
به هر حال پس از کش و قوس های فراوان روز چهارشنبه 24 اسفند رئیس جمهور در صحن علنی مجلس حاضر شد تا به سوالات نمایندگان مجلس پاسخ دهد.
 
1- آنچه انتظار بود محقق نشد.
 
علی رغم انتظار ملت ایران در این جلسه، نه تنها به سوالات اصلی پاسخی داده نشد بلکه در برخی موارد با یک تجاهل ساختگی و مغالطه ای روشن، همان رویکرد جریان انحرافی بازگو شد.
 
قطعا آقای رئیس جمهور مطلع اند آنچه تحت عنوان 11 روز خانه نشینی مورد سوال قرار گرفت، لفظ و کلمه "خانه نشینی" نبود که ایشان با تجاهل ساختی از آن فرار کند بلکه منظور نادیده شدن حکم حکومتی و فرمان عالی ترین مسئول نظام بود که خون دل خوردن دلسوزان نظام، بیشترین نتیجه آن نباشد، کمترین آن هست.
 
قطعا آقای رئیس جمهور مطلع اند مسئله "گرانی‌ها" در شرایطی که ملت ایران با ایثار مثال زدنی به معنی واقعی در جهاد اقتصادی به سر می برند و اگر نبود این از خود گذشتگی ملت ایران با وجود تحریم های اقتصادی و حداکثری و شکننده دشمنان نظام و ملت، آنچه از سوی برخی مبنی بر شرایط "شعب ابی طالب" القا می شد به حقیقت می پیوست و اگر امروز ملت ایران در شرایط بدر و خیبر است به سبب همین هوشیاری و فداکاری ملت بوده است، انتظار می رفت پاسخ شایسته تری به این سوال داده می شد.
 
آنچه که در روز چهارشنبه، پاسخ به سوالات مطرح در زمینه "مکتب ایرانی" و "حجاب و پوشش اسلامی" مطرح شد نه تنها پاسخ نبود بلکه همان رویکرد جریان انحرافی بود که بیشتر مایه تاسف و البته شفاف شدن مرزبندی های جریان انحرافی و شخص بالادستی این جریان بود.
 
2-شوخی های جدی رئیس جمهور
 
در این جلسه سخنانی مطرح شد که "می خواهیم شوخی و صفا کنیم" که نه در شان رئیس جمهور محترم بود و نه دولت، نه ملت، نه نظام اسلامی! شوخی خوب است اما خوب‌تر آن است که در جا و مکان خود گفته شود! جلسه ای که میلیون ها نفر شنونده آن جلسه هستند جای شوخی نیست و طرح مسائلی موجب ایراد اتهام به کلیت مجلس یا کلیت نمایندگان شد!
اما در رابطه با نحوه مواجه نمایندگان و مجلس محترم با موضوع طرح سوال
 
1- واضح و روشن بود که به جهت سابقه مواجه آقای احمدی نژاد در موارد مشابه، نحوه واکنش ایشان به این موضوع چگونه خواهد بود! اکنون این سوال را باید از نمایندگان پرسید با وجود علم به این موضوع چرا دوباره تریبونی در اختیار ایشان قرار داده شد تا دوباره غبار مسائل حاشیه ای بر مسائل اصلی پوشانده شود.
 
از همان ابتدا معلوم بود که او یا نمی‌آید یا اگر بیاید طرح اتهاماتی خواهد شد، از همان ابتدا معلوم بود که او یا نمی‌آید یا اگر بیاید همان منویات جریان انحرافی مطرح خواهد شد، از همان ابتدا معلوم بود که او یا نمی‌آید یا اگر بیاید با خطاب قرار دادن نمایندگان افکار عمومی را به سمت و سوی دیگری سوق خواهد داد!
 
با چنین شرایطی چرا تریبون را در اختیار مطرح شدن چنین مواردی قرار دادید؟! آیا به نظر شما نمایندگان چنین تصمیمی این شائبه را پررنگ نمی سازد که طراحان سوال پیش از آنکه به دنبال پاسخ شنیدن باشند بیشتر به دنبال یک مانور سیاسی و بهره برداری سیاسی بوده اند؟!
 
حرف آن است که بایستی با منطقی درست به سمت استفاده از این ظرفیت قانون اساسی رفت پس این استدلال که "ای کاش این جلسه برگزار نمی شد" نیز نادرست است چه اینکه در این صورت مجلس محترم آن دسته از قوانینی که اجرا نمی شود هم نباید تصویب کند!
 
2- نمایندگان بایستی می دانستند که هجمه های زیاد نمایندگان به رئیس جمهور، ایشان را با سلام و صلوات به مجلس نخواهد آورد و آنچه به منصبه ظهور خواهد گذاشته شد القای تنازع قدرت بوده و در این میان آنچه صدمه خواهد دید روحیه مردمی است که رابطه و همراهی ملت و مسئولان در راه سیر انقلاب را به سردی پیش خواهد برد.
 
3- نکته دیگر اما وهن نظام خواندن جلسه سوال از رئیس جمهور است؛ از نظر ما دانشجویان اگر برخی پاسخ های ر ئیس جمهور وهن نظام بود قطعا "دو دو گفتن" نمایندگان نیز هم موجب وهن نظام بود؛ اگر برخی پاسخ های ر ئیس جمهور وهن نظام بود قطعا وقف یک شبه اموال دانشگاه آزاد در روز موسوم به یکشنبه سیاه هم وهن نظام بود؛ اگر برخی پاسخ‌های رئیس جمهور وهن نظام بود قطعا سخنان رکیک آقای مطهری در خطاب قرار دادن نماینده دیگر در جلسه علنی مجلس هم وهن نظام بود؛ اگر برخی پاسخ های ر ئیس جمهور وهن نظام بود قطعا بر رای گذاشتن نظر ولی فقیه هم وهن نظام بود؛ اگر برخی پاسخ های ر ئیس جمهور وهن نظام بود قطعا اراذل و اوباش خواندن و کیک و ساندیس خور معرفی کردن دانشجویان توسط  یک نماینده معلوم الحال هم وهن نظام بود!
 
اگر برخی پاسخ های رئیس جمهور وهن نظام بود قطعا اختصاص وام 100 میلیونی برای نمایندگان هم وهن نظام بود؛ اگر برخی پاسخ های رئیس جمهور وهن نظام بود قطعا تصویب طرح غیرعدالتخواهانه دانشجوی پولی هم وهن نظام بود، اگر برخی پاسخ های رئیس جمهور وهن نظام بود قطعا مستثنی کردن نمایندگان از قانون خدمات کشوری هم وهن نظام بود، اگر برخی پاسخ های رئیس جمهور وهن نظام بود قطعا معطل ماندن طرح نطارت بر نمایندگان هم وهن نظام بود؛ اگر برخی پاسخ های رئیس جمهور وهن نظام بود قطعا تصویب حقوق مادام العمری برای نمایندگان هم وهن نظام بود!
 
ای کاش نمایندگان آن موقع هم اینگونه عصبانی می شدند که اکنون!
 
4- ما هم از حرفهای آقای رئیس جمهور دلخوریم هم از عملکرد نمایندگان! دلخور از آقای رئیس جمهور که با عدم پاسخ شفاف سوالات اصلی از پاسخ به آن طفره رفت و دلخور از نمایندگان که در شرایطی که کام ملت ایران به سبب پیروزی عظیم ملت ایران در انتخابات 12 اسفند شیرین بود و نمایشی از تجلی وحدت و لبیک امام و امت نمایان شده بود؛ سوژه ای در اختیار بدخواهان قرار داد!
 
ما دانشجویان نه لحن رئیس محترم جمهور را پسندیدیم و نه اقدام نمایندگان در نحوه طرح سوال و نه توجیه شوربختانه‌تر قانع شدگان که مشخص نیست از چه چیز قانع شده اند!
 
سوال از رئیس جمهور در راستای پاسخ گویی مسئولین برگرفته از منشور فکری حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری که منبعث از مکتب اسلام ناب است، بوده فلذا "مسئول" یعنی کسی که مورد سوال است و بنا به حکم حضرت امیرالمومنین(ع) به مالک اشتر پاسخ گویی مسئولین بایستی به گونه ای باشد که مردم بدون "لکنت زبان" بتوانند با مسئولی بنشینند و مطالبات خود را مطرح سازند.
 
 
گفتنی است پیش از این چند تن از نمایندگان حامی دولت اظهارکردند که ازپاسخ رییس جمهور به سوالات قانع شده اند.